Köylü, çiftçi, üretici… “Üretici” adı üstünde üreten, bir tohumdan kilolarca meyve sebze yetiştiren kişilere denir. Sağlıklı domates tohumları 1 gramda 250 adet bulunur. 250 domates tohumundan ortalama üretici 1 ton domates meyvesi hasat eder. Dünyada hiçbir iş yoktur ki helal yolla 1 koyup 1000 alabilesiniz. Üreticilik böyle muazzam ve mübarek bir iştir. Gelin görün ki mevcut durumda “üreticilik” sadece ülkemizde değil, tüm dünyada içler acısıdır. Üreticiler tüketici olmuşlardır! Her üretici birer tohum-fide tüketicisi, gübre tüketicisi, zirai ilaç tüketicisi, yakıt-enerji tüketicisidir artık.

Çok değerli üretici ablalarım, ağabeylerim, kardeşlerim devir hesap devri gidilen yol yanlıştır ve yanlışın neresinden dönülürse kardır. Önümüzde 2 yol var,

1) mevcut sistemde sürdürülebilirlik bence imkânsız sistemi değiştirmek. Ancak buna ne eğitim, ne finansal ne de altyapı olarak kısacası ülke üreticisi olarak hazır değiliz.

2) mevcut sistemde giderleri kısıp, geliri yükseltmek suretiyle kazancı artırmak. Tarım ekonomisi ile ilgili eğitim şart! Temel kural 1 lira ucuza mal eder, 1 lira pahalıya satarsak hiç yoktan 2 liramız olur.

Özellikle Türkiye’nin gelmiş olduğu noktada üreticilik en kibar tabirle “şans işi”.Üretim planlama yok, maliyet hesabı yok, taban fiyat uygulaması yok, satış garantisi yok, kayıt dışılık had safhada. Eğer maliyet hesabınıza kendi işçilik ve sosyal güvenlik masraflarınızı da koyarsanız üretimini yaptığınız herhangi bir üründen para kazanma ihtimaliniz %50. Yazı-tuğra oyunundaki şansınıza eşdeğer. Başa dönecek olursak, matematikte 1 koyup 1000 aldığınız sistemde kaybetmek imkansız ancak “Türk Tarım Sektöründe” mümkün.

Üreticilerimiz mevcut borçlanma şekli, mevcut üretim planlaması ve mevcut satış sistemiyle kendilerini ödeme zorluğuna sokuyorlar, daha da kötüsü istemeden birçok sektör paydaşını da zora sokacaklar. Bereketli toprakları ve ahlaklı insanlarıyla “Osmaneli Üreticisi” bu güçlüklerin de üstesinden gelecektir.Cümleten Allah’ın rahmeti ve bereketi üzerinize olsun!