Osmaneli Selimiye köyü muhtarı Sadık Dayan ve ihtiyar heyetinden 1. Aza Kemal Ertürk Gazetemizi ziyaret ettiler. Gazetemiz yazı işleri müdürü Mehmet Erdem tarafından karşılan muhtar Dayan ve aza Ertürk, Selimiye köyünün tarihçesi ile ilgili bilgiler verdiler. Selimiye köyünün nüfusunun ve okuldaki öğrenci sayısının her geçen gün azaldığını söyleyen Muhtar Sadık Dayan, “Köyümüzün nüfusunun azalma nedenlerinden biri de AKGÜN Seramik’in OSB almış olduğu fabrika arazisine bugüne kadar hiçbir yatırım yapmamasıdır. Bu firma OSB’nin gelişmesine engel teşkil etmektedir. Köyümüz sınırları içerisindeki OSB’de yeterince fabrika olmadığından gençlerimiz çalışmak için dışarıya gitmektedir. Yetkililerimizin buna bir an evvel çare bulmalarını istiyoruz” dedi.

Nüfus ile birlikte köydeki öğrenci sayısının da azaldığını belirten Muhtar Sadık Dayan “Okulumuz bölgemizdeki en eski okullardan biridir. Geçmiş yıllarda 100 öğrenci köy okulunda eğitim görürken, günümüzde b u sayı 29’a kadar düşmüştür” dedi. Köy okulunun tarihçesi hakkında bilgi veren Muhtar Dayan, “Okulumuz Eğitim-Öğretime 1945-1946 sezonunda şimdiki köy konağının bulunduğu yerde ahşap binada başlamış ve ilk mezunlarını 1948 yılında vermiştir. Okulumuzun ilk açılışında eğitimi köyümüz halkından Aptullah Hasan lakaplı şahıs vermiştir. Tek dersliğin yetersiz kalmasıyla birlikte okula iki derslik daha yapılmış ve 1959’dan itibaren de üç derslikli binasında eğitime devam etmiştir.
Köyün nüfusunun hızla artmasıyla yeni bir binaya gereksinim duyulmuş ve köy muhtarı Kadir Cemil Ertürk ile okul müdürü Rafet Kayretli’nin girişimleriyle şimdiki okulumuzun temelleri atılmıştır.
Eğitim Öğretime devam ettiğimiz binamız ise Selimiye Köyü tüzel kişiliğine ait 3222 m² alan içerisinde 324m² üzerine inşa edilmiş iki katlı kâgir bir binadır. Yaklaşık 600m² kullanım alanına sahip okulumuzda 5 derslik, müdür odası, öğretmenler odası, çok amaçlı salon, kütüphane ve araç gereç odası bulunmaktadır.
Okulumuzda Anasınıfı 1995-1996da eğitim-öğretime başlamıştır.
Çevredeki fabrikaların kapanması ve işçi sayılarının azalmasıyla beraber köyden kente göç başlamıştır. Bunun sonucu olarak da okulumuzdaki öğrenci sayısı da azalmıştır. Okulumuzun ilk açıldığı zamanlarda 100 civarında olan mevcudu 2009-2010 eğitim-öğretim yılında 29’a kadar düşmüştür.
Okulumuz bahçesinin toplam alanı 2898m²’dir ve ağaçlandırılması kısmen yapılmıştır. Toprağın dolgu olması sebebiyle bazı yerlerinde ağaç yetiştirilememektedir. Bahçe duvarı kısmen olmakla beraber okulun arka kısmında kömürlük bulunmaktadır” dedi. 
SELİMİYE KÖYÜNÜN TARİHÇESİ
Selimiye köyünün tarihçesi ile ilgili olarak bilgi veren Selimiye Köyü Muhtarı Sadık Dayan, “Köyümüz 1897 yılında Bulgaristan’dan gelen göçmenler tarafından Sakarya nehrinin kıyısında kurulmuştur. Köye ilk yerleşenler Osman Ağa, Kara Süleyman, Köse Ali, Dereli Ahmet, Hacı Oğulları, Arabacı Mustafa’dır.
Osmaneli ilçe merkezine 6km, Bilecik il merkezine 30km, Osmaneli-Bilecik karayoluna 1km uzaklıktadır. Köyün daha önceki isimle ri Gırgırlı, Çakırlı, Mahacir’dir. Şimdiki ismini ise köyün yakınlarından çıkarılıp işlenen özel bir taşın Selimiye Askeri Kışlasında kullanılmasıyla almıştır.
Köyde 170 hane bulunmaktadır ve nüfusun büyük kısmı yaşlılardan oluşmaktadır. Çevredeki fabrikaların zamanla kapanmasından dolayı iş için gençler köyden göç etmişlerdir. Halen çevre fabrikalarda çalışan köylüler de bulunmaktadır. Ancak eskiye göre bu oranlarda düşüş olduğu görülmektedir.
Fabrikaların tam kapasiteyle çalıştığı dönemlerde köy dışarıdan göç alırken fabrikaların teker teker kapanmaya başlaması ve işçi sayılarını azaltmasıyla birlikte köyden Bilecik, Bursa, Adapazarı ve İstanbul gibi büyük şehirlere göç verdiği görülmektedir Aile planlamasına önem verilmesi ise köyde dikkat çeken bir diğer konudur. Ortalama her evde iki çocuk bulunmaktadır.
Üç katlı olan köy konağının içerisinde muhtarlık, köy kahvehanesi, berber hane, gençler için bilardo, masa tenisi salonu ile düğün salonu bulunmaktadır.
Köyün camisi ilk önce ahşap bina olarak yapılmış, 1957de aynı yerde biraz daha büyütülmüş ve en son halini de 1994 yılında almıştır.
İçme suyu ve elektrik problemi bulunmayan köyümüzde evlerin atık suları kurulan kanalizasyon şebekesine akıtılmaktadır. Köyün çöplerini muhtarlık tarafından görevlendirilen kişiler düzenli olarak toplamaktadırlar. Bu sayede köyün içinde temizlik bakımından problem yaşanmamaktadır. Ayrıca yaz mevsiminde sinekler için ilaçlama da yapılmaktadır.
Köyde açılan sağlık evi ise uzun süre kapalı kaldıktan sonra bu yıl yeniden hizmete girmiştir. Köyün ortak malları arasında sağlık evi, okul, cami, köy konağı, mezarlık, meralar, çocuk parkı bulunmaktadır” dedi.